Beijing 28. - 30. februar

Vi faar raskt dreisen paa etepinnar og er skikkelig stolt over oss sjolv. Mange rettar, der kjotet kjem forst og risen/pannekaker kjem til slutt. Alle delar det vi bestiller, og drikka er te.

Sarah vaaknar klokka to om natta, med feber, dunkande hovud og heilt tett i knollen. vekker Trude med mykje braak i sin desperate jakt etter smertestillande og febernedsettande piller.

Klokka 09.00 reiste vi med eigen buss til Den Kinesiske Mur.




Muren vart laga for omlag 2000 aar sidan for aa halde mongolerane ute. Dei var mykje storre og kraftigare enn kinesarane, saa sjolv om dei var mykje faerre var dei ein stor trussel for keisaren. Alle steinane vart bert opp for hand, og vegen opp var berre skog og kratt! Om vi huskar riktig saa var det omlag 700 000 arbeidarar som bygde paa den til ei kvar tid. Keisaren delte arbeidarane i to grupper: byggarane og dei som skal kontrollere og finne feil. Den gruppa som ikkje hadde gjort ein god nok jobb (at kontrollgruppa fant feil, eller at dei ikkje fant nokon feil -> at byggarane hadde gjort ein veldig bra jobb) vart drepen. Gjekk omkring der oppe i 2 timar, for vi reiste heim igjen.

Paa veg ned vart Sarah angrepen av ein kinesisk soldat som vokta muren(for berre 10 yuan tapte Sarah mot ein gammal mann som var laagare enn ho).

Bussturen tok to timar kvar veg, men Marcia fortel at vi fortsatt er i Beijing! Saa stor er byen.

Vi kjenner at mangel paa vatn og sovn tar paa saa vi slapper av/sove i ein time for vi skal mote dei andre tre til gruppemiddag: Peking Duck og Kung Fu show.

Trotte og smaasjuke legg vi oss tidleg den forste dagen, men takka vere idoform er magen heilt frisk:)

Dag 2: Den Forbudte By
I over 500 aar har det vert forbode for vanlege borgarar aa besoke keisaren sin bustad. Det er i alt 9 999,5 rom (det er mulig aa ha eit halvt rom fordi eit rom skal ha fire "pillars" i kvart hjorne, og eit halvt rom har berre to). Keisaren bestemte at 9 var det storste talet og at det bringer lykke. Ein kan ikkje ha 10 000 rom for det er det Gud har. Sidan keisaren er rett under Gud kan han berre ha 9 999,5 rom. Keisaren kunne ha opptil 3000 konkubiner, og om ei av dei var ein favoritt saa fekk ho kanskje ti eigne rom. Men om ei av konkubinene vart gravid saa vart ho drept.

Keisaren sin farge var gul og ingen i heile riket kunne bruke gul utanom han. Gjorde nokon det saa vart det sett paa som oppror og dei vart drepne. Dei fleste taka i Den Forbudte By var gule. I tillegg hadde dorene sars hoge dorterskler -> for aa holde dei onde aandane ute (dei kan berre gaa museskritt og hoppe saann ca ein cm). Og om nokon hadde hogare tersklar enn keisaren var det og eit teikn paa oppror og ein vart drepen.

Men dei mange bygningane i byen var ikkje den einaste attraksjonen. Vi var visst like interressante pga vaar lyse hud og annleise haarfarge. Virka ikkje som om dei har sett saa mange lyshaara folk. Marcia sa at det mest sannsynleg var folk fraa landsbygda.

Etter Den Forbudte By reiste vi paa eienhand til "Temple of Heaven". Mykje kultur; dansing, kortspilling, tradisjonell synging (skriking) og gamle damer som triksa med ein fjaerball.
Etter ein kjapp tur reiste vi tilbake til hotellet for vi drog med nattog til neste by Xi'an.